ارتباط مخابراتی بین نانوزیست حسگرها در خون
به گزارش شاه بلاگ، برخی دستگاههای محاسبات زیستی می توانند اطلاعات مهمی را از بدن انسان جمع کنند، چنین ادواتی درحال تغییر دنیای پزشکی هستند.
به گزارش شاه بلاگ به نقل از مهر، اخیرا یک تیم تحقیقاتی، همچون محققان EPFL، پروتکلی را تهیه کرده است که ایجاد یک شبکه مولکولی میان چندین فرستنده مختلف را امکان پذیر می کند.
ابتدا اینترنت اشیاء (IoT) وجود داشت و هم اکنون رابط هایی درحال ظهور هستند که می توانند بین کامپیوتر و بخش زیستی ارتباط ایجاد کنند. اینترنت اشیاء نانوبیو (IoBNT) می تواند انقلابی در پزشکی و مراقبت های بهداشتی ایجاد نماید.
IoBNT به سنسورهای زیستی گفته می شود که داده ها را جمع آوری و پردازش می کنند، به لابراتوار های روی تراشه در مقیاس نانو که آزمایش های پزشکی را در بدن انجام می دهند، استفاده از باکتری ها برای طراحی نانوماشین های بیولوژیکی که می توانند پاتوژن ها را تشخیص دهند و نانوروبات هایی که از راه جریان خون شنا کرده و برای رهایش هدفمند دارو طراحی شده اند، همگی از مصادیق اینترنت اشیاء نانوبیو هستند.
هایتام الحسانیه، از محققان این پروژه می گوید: «به طور کلی، این یک زمینه تحقیقاتی بسیار هیجان انگیز است. با پیشرفت در مهندسی زیست شناسی، زیست شناسی مصنوعی و فناوری نانو، ایده اینست که نانوزیست حسگرها در پزشکی متحول شوند چونکه می توانند به مکان هایی برسند و کارهایی را انجام دهند که دستگاههای فعلی یا ایمپلنت های بزرگتر قادر به انجام آن نیستند.»
با این وجود، مهم نیست که این زمینه تحقیقاتی برجسته چقدر هیجان انگیز باشد، یک چالش بزرگ و اساسی وجود دارد، چگونه با یک روبات نانویی در بدن ارتباط برقرار خواهید کرد؟ روش های سنتی، مانند رادیوهای بی سیم، برای ایمپلنت های بزرگی مانند ضربان سازها به خوبی کار می کنند اما نمی توانند وارد مقیاس میکرو و نانو شوند. همینطور سیگنال های بی سیم از راه مایعات بدن قادر به حرکت نیستند.
آنچه که ارتباطات زیست مولکولی نامیده می شود، با الهام از خود بدن طراحی شده است. در این فناوری از امواج الکترومغناطیسی استفاده نمی شود بلکه مولکول های بیولوژیکی هم بعنوان حامل و هم بعنوان اطلاعات، از مکانیسم های ارتباطی موجود در زیست شناسی تقلید می کند. در ساده ترین شکل آن، بیت های “۱” و “۰” را با آزاد کردن یا عدم انتشار ذرات مولکولی در جریان خون رمزگذاری می کند.
ارتباطات زیست مولکولی بعنوان مناسب ترین الگوی برای شبکه سازی نانوایمپلنت ها ظاهر شده است. این یک ایده باورنکردنی است که می توانیم با رمزگذاری آن در مولکول هایی که از راه جریان خون حرکت می کنند، داده ها را ارسال نماییم و می توانیم با آنها ارتباط برقرار نماییم و این ترکیبات را راهنمایی نماییم که کجا بروند.
آنها برای این پروژه پروتکل MoMA (Molecular Multiple Access) را عرضه کرده و آنرا با موفقیت مورد آزمایش هم قرار دادند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب