جهان در سال ۲۱۰۰ چگونه خواهد بود؟
به گزارش شاه بلاگ، انتظار می رود که تا پایان این قرن شاهد تغییراتی جدی باشیم و همه ی آنها خوب نخواهند بود. تا قرن بیست و دوم بشریت از آستانه ی تغییرات آب و هوایی عبور خواهد کرد، رشد جمعیت متوقف شده و به تعادل می رسد و فناوری های پیشرفته نحوه ی زندگی، کار، سفر و حتی تفکر مردم را تغییر می دهند.
به گزارش شاه بلاگ به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، قرن بیست و یکم امکان دارد خوشایندترین قرن در تاریخ بشر باشد. شاید کمی دراماتیک به نظر برسد اما احیانا اغراق آمیز نیست. میان تهدیدات تغییرات آب و هوایی، بیماری های همه گیر و چالش های ناشی از شتاب گرفتن فناوری، سرنوشت بشریت مشخص خواهد شد.
در اصل کاری که ما حالا و تا پایان این قرن انجام می دهیم، احیانا سرنوشت حیات روی زمین را تعیین خواهد نمود. به همین دلیل، پیشبینی آینده هیچگاه تا این اندازه مهم نبوده است.
ما به پیشبینی جمعیت و داده های آب و هوایی نیاز داریم که سناریوها و تغییرات مختلف در طول زمان را در نظر گرفته اند. به این ترتیب، می توانیم برنامه ریزی نماییم که وقتی سیستم هایی که برای تهیه خوراک، پوشاک، مسکن و کار به آنها وابسته ایم مختل می شوند، چگونه میلیاردها نفر را تأمین نماییم.
در عین حال، می توانیم استراتژی هایی را برای حفاظت و احیای محیط طبیعی برای کاهش فشاری که بر آن وارد می نماییم، تدوین نماییم.
بنابراین است که پیشبینی تغییر به بخشی جدایی ناپذیر از اقتصاد، تحلیل سیاست، برنامه ریزی برای بلایا و آمادگی نظامی تبدیل گشته است. متاسفانه پیشرفت سریع فناوری و تاثیرات اجتماعی، اقتصادی و سیاسی این امر ما را به سمت آینده ای سوق می دهد که پیشبینی آن بسیار دشوار است.
در حالی که دانستن آن چه در آیند رخ می دهد هیچگاه آسان نبوده است، این نگرانی وجود دارد که ظهور فناوری های مختلف همچون محاسبات کوانتومی، هوش مصنوعی، زیست فناوری پیشرفته و غیره در واقع پیشبینی دقیق تحولات آینده را ناممکن می کند.
اما مهم اینست که ما تلاش خویش را می نماییم. ما نمی توانیم با چشمان بسته به سمت آینده ای نامعلوم قدم برداریم. ازاین رو حالا این سوال مطرح می شود که به صورت واقع بینانه انتظار چه چیزی را در سال ۲۱۰۰ باید داشته باشیم؟
رشد جمعیت ثابت خواهد شد
قابل توجه ترین تغییر امکان دارد در تعداد افرادی باشد که روی زمین زندگی می کنند و تعداد افرادی که در آینده متولد خواهند شد. برپایه گزارش سال ۲۰۲۲ سازمان ملل متحد، جمعیت جهان تا سال ۲۱۰۰ به ۱۰.۴ میلیارد نفر خواهد رسید.
تا سال ۲۱۰۰، آسیا و آفریقا به ترتیب ۴.۷۸ و ۳.۹۲ میلیارد نفر جمعیت خواهند داشت که حدودا ۸۳.۵ درصد از جمعیت جهان را تشکیل خواهند داد.
در عین حال پیشبینی می شود که کاهش قابل توجهی در نرخ رشد جمعیت وجود داشته باشد. به عبارک دیگر با اینکه تا سال ۲۱۰۰ افراد بیشتری روی زمین حضور خواهند داشت اما افراد با سرعت کمتری متولد می شوند.
برپایه پیشبینی های جمعیت سازمان ملل، تخمین زده می شود که در حالیکه تا سال ۲۱۰۰ جمعیت افزایش خواهد داشت، متوسط نرخ رشد در سطح جهان به ۰.۱ درصد کاسته می شود و سپس برای نخستین بار آغاز به کاهش خواهد نمود.
سال ۲۱۰۰ نقطه ی تحولی در رشد جمعیت خواهد بود.
توازن تعادل در اقتصاد
رشد جمعیت با تغییر در سطح فقر همزمان خواهد شد. برپایه گزارش بانک جهانی، تعداد افرادی که در فقر شدید در دهه های اخیر زندگی می کنند بشدت کاسته شده است و از ۴۴ درصد در سال ۱۹۸۱ به ۳۷ درصد در سال ۱۹۹۰ و در نهایت کمتر از ۱۰ درصد در سال ۲۰۲۲ رسیده است. امروزه اغلب افرادی که در فقر شدید زندگی می کنند یعنی ۶۹۶ میلیون نفر ساکن جنوب آسیا و جنوب صحرای آفریقا هستند.
با این وجود پیشبینی های اقتصادی نشان داده است که این مناطق هم شاهد چشمگیرترین رشد اقتصادی در قرن حاضر خواهند بود.
تحلیل گران انتظار دارند که مابین رشد اقتصادی و جمعیت، هر قاره ی پر جمعیتی روی زمین تا پایان قرن بیست و یکم به برابری اقتصادی نسبی برسد.
از قضا، کاهش نابرابری میان کشورها و قاره ها امکان دارد با نابرابری فزاینده در داخل کشورها همراه باشد. در حالیکه فقر شدید به نزدیک صفر می رسد و میانگین استانداردهای زندگی در سراسر جهان بیشتر می شود، انتظار می رود تریلیونر بودن تا نیمه قرن بیست و یکم به امر رایج تری تبدیل می شود که این امکان دارد به معنای افزایش فقر نسبی باشد.
در حال حاضر بعضی از تحلیل گران و آینده پژوهان پیشبینی می کنند که حفاری سیارک ها و گردشگری فضایی امکان دارد کوتاه ترین مسیر برای رسیدن به شرایط افزایش میلیاردرها باشد. شاید بنابراین است که دو نفر از ثروتمندترین افراد جهان امروز یعنی ایلان ماسک و جف بزوس تا این حد به سرمایه گذاری های فضایی علاقه دارند. با این وجود یکی دیگر از سرمایه گذاری های بزرگ که به ثروتمندان جهان مرتبط می شود، داده های بزرگ هستند. داده های بزرگ شامل محاسبات، نرم افزار، موتورهای جستجوگر، تجزیه و تحلیل، رسانه های اجتماعی، یادگیری ماشینی و هوش مصنوعی می شود. صنایعی که بیل گیتس، لری پیج، سرگی برین، مارک زاکربرگ و لری الیسون را بسیار ثروتمند کرده اند.
این تعداد انسان کجا زندگی خواهند کرد؟
البته که این تعداد اضافی از انسان ها باید جایی به منظور زندگی کردن داشته باشند. یک روند بسیار مشهور امروزی مهاجرت جمعیت از محیط های روستایی به شهرها است. بر اساس گزارش سال ۲۰۲۰ موسسه بین المللی محیط زیست و توسعه، جمعیت شهری هم اکنون ۵۶.۲ درصد از جمعیت جهان را شکل می دهند.
در همین حال گزارشی که توسط سازمان همکاری و توسعه اقتصادی(OECD) در سال ۲۰۲۰ انتشار یافته تخمین می زند که ۹ میلیارد نفر یا حدودا ۸۵ درصد از جمعیت جهان تا سال ۲۱۰۰ در شهر های بزرگ ساکن خواهند شد. مجمع جهانی اقتصاد هم پیشبینی می کند که از ۲۰ شهر پر جمعیت جهان هیچ یک در چین، آمریکای شمالی یا اروپا نخواهند بود و در واقع تمامی ۱۰ شهر پر جمعیت جهان در آفریقا و جنوب آسیا متمرکز می شوند.
چالش های تأمین مایحتاج زندگی ۱۰ تا ۱۱ میلیارد نفر در حالی که منابع تحت فشار فزاینده ای قرار گرفته اند، ما را به سمت نوآوری و توسعه‌ی جایگزین های پاک تر و پایدارتر هدایت می کند. این فرایند تا اواسط قرن در جریان خواهد بود.
نیاز به زندگی پایدارتر توسعه‌ی معماری بوم شناختی را سرعت می بخشد. ساختمان هایی به اندازه ی شهر ساخته می شوند که در آنها فضای سبز و خانه های شهری وجود دارد. توسعه در فضایی بسته، تجهیزات بدون زباله با سیستم های پشتیبان حیات در این خانه ها کاربرد دارند.
معماری بوم شناختی یا آرکولوژی مجموعه ای از «معماری» و «بوم شناسی» است که زمینه ای برای ایجاد اصول طراحی معماری برای زیستگاه های انسانی بسیار انبوه و دارای پیامد زیست محیطی کم بوجود می آورد.
معماری بوم شناختی برای کاهش تاثیرات انسان بر منابع طبیعی پیشنهاد شد.
این تلاش ها با توسعه‌ی فناوری نانو و استفاده ی گسترده از آن در نیمه ی دوم قرن تسهیل خواهد شد. علاوه بر این خانه های هوشمند و شهر های هوشمند با هم ادغام می شوند و حتی یک سیاره هوشمند ایجاد کنند.
سازگاری و تاب آوری
همه ی این پیشبینی ها باید در کنار تصویر درحال تحول تغییرات اقلیمی و این که آیا می توانیم آنها را به حداقل برسانیم در نظر گرفته شود.
بسته به افزایش کلی میانگین دمای جهان و اثرات زیست محیطی در رابطه با آن، احیانا بین سالهای ۲۰۵۰ تا ۲۱۰۰ شاهد تغییرات قابل توجهی خواهیم بود.
افزایش دما فشار بیشتری بر کشاورزی، منابع آب و مراکز شهری وارد می نماید. همینطور افزایش تلفات و خسارات مالی ناشی از امواج شدید گرما، خشکسالی و سیل وجود خواهد داشت. انتظار می رود این امر با بحران های پناهندگی همراه باشد که طی آن صدها میلیون نفر از مناطق ساحلی و شهر های بزرگ اطراف خط استوا فاصله می گیرند.
با در نظر گرفتن سناریوهای وحشتناک تر، خیلی از مناطق پر جمعیت امکان دارد تا سال ۲۱۰۰ زیر آب باشند که شامل جاکارتا، دالا، لاگوس، بانکوک، نیویورک، میامی و ونکوور می شود.
در سال ۲۰۱۷ حدود ۳۶۵ هزار مرگ و میر در سراسر دنیا به امواج گرما نسبت داده شد که بیشتر آنها در مراکز شهری صورت گرفت. با این وجود دانشمندان پیشبینی می کنند که تا سال ۲۱۰۰ مرگ و میر ناشی از گرما ۵۰ برابر افزایش یابد. این بدان معناست که تا پایان قرن ۱۷.۸ میلیون نفر امکان دارد سالانه به سبب امواج گرما جان خویش را از دست بدهند.
فشاری که این امر بر خدمات بهداشتی، کارکنان اورژانس و تاسیسات وارد می نماید سبب تشدید شرایط شده و یک بحران تمام عیار به وجود می آورد. این مورد تلاش ها برای حرکت به سمت سازگاری و انعطاف پذیری را تقویت می کند.
انرژی پاک
با نزدیک تر شدن به اواسط قرن، بهبود بیشتری در بهره وری، کاهش هزینه و جایگزین کردن انرژی های پاک رخ می دهد. سازمان ملل تخمین می زند که تا سال ۲۰۳۰، میزان استفاده از انرژی های تجدیدپذیر به ۶۰ درصد و در سال ۲۰۵۰ به ۹۰ درصد می رسد. تا سال ۲۰۶۰ تولید نفت و گاز می تواند به صورت کامل پایان یابد. اما برای نیرو و سوخت از چه چیزی استفاده خواهیم کرد؟
پیش از میانه قرن، انرژی خورشیدی تا حد زیادی به لطف ماهواره های خورشیدی به فضا منتقل می شوند و در نیمه دوم قرن بیست و یک، تلاشهای مداوم برای توسعه‌ی یک آسانسور فضایی هم امکان دارد محقق شده باشد.
کاهش شدید هزینه ی ارسال محموله به فضا به این معناست که صور فلکی ماهواره ای انرژی را در تمام روزهای سال جمع آوری می کنند و مستقیما به ایستگاه های روی زمین می فرستند.
تا سال ۲۱۰۰ بشریت امکان دارد از اوج انرژی خورشیدی فاصله گرفته باشد و روش های امیدوارکننده تری مانند انرژی هسته ای را به کار گرفته باشد.
پیشرفت هایی که در اوایل قرن ۲۱ انجام شد نشان داد که عصر انرژی هسته ای می تواند نزدیک باشد. این پیشرفت ها شامل توسعه‌ی راکتوهای محصور مغناطیسی، واکنش های همجوشی هسته ای با انرژی لیزر و گلوله های دوترویم و تریتیوم می شود. با سرعت پیشرفت فعلی هر کشور توسعه یافته ای در جهان احیانا تا دهه ی ۲۰۶۰ کاملا به انتشار صفر خالص کربن دست می یابد.
تا سال ۲۱۰۰ تلفیقی از رآکتورهای محصور مغناطیسی در مقیاس بزرگ و راکتورهای همجوشی لیزری احیانا نیاز خیلی از کشورها را برآورده خواهند کرد. رآکتورهای کوچک هم برای تأمین انرژی مراکز پر جمعیت و حتی ساختمان های بزرگ مانند سازه های بوم شناحتی استفاده می شوند.
مشاغل ما به چه سمتی می رود؟
تسریع تغییرات فناورانه به صورت قابل توجهی بر نحوه ی کار افراد تأثیر می گذارد. باآنکه که پیشبینی چگونگی تأثیر تغییر ماهیت تولید، ارتباطات و امور مالی بر افراد از نظر حرفه ای دشوار است، چند تحول، بسیار محتمل در نظر گرفته می شوند.
فناوری های نوین منجر به ظهور مشاغل جدید می شود در حالیکه سایر مشاغل منسوخ می شوند. با عنایت به تأثیر بالقوه ی تغییرات آب و هوایی، احتیاج به خانه و تغذیه افراد بیشتر با منابع کمتر، رشد هوش مصنوعی و محاسبات کوانتومی و سایر فناوری های نوظهور، انتظار فرآیندهای جالبی را داریم که در ادامه به بعضی از آنها اشاره می نماییم.
اغلب افراد کار آزاد خواهند داشت اقتصادها غیرمتمرکز و توزیع خواهند شد تمامی تراکنش ها دیجیتالی خواهد بود امکان دارد پول اصلا وجود نداشته باشد تمام کارها و خدمات به صورت خودکار صورت می گیرد هوش مصنوعی در تمامی سطوح تولید ادغام می شود بهره وری ۱۰۰ درصدی امکان پذیر می شود در مورد انواع جدیدی از مشاغلی که در دسترس خواهند بود میتوان به حوزه هایی همچون مهندسی زیست محیطی، فضای تجاری، هوش مصنوعی، زیست فناوری، حقیقت شبیه سازی شده و رباتیک اشاره نمود.
براساس این روندهای درحال ظهور، محبوب ترین مشاغل تا سال ۲۱۰۰ می تواند شامل موارد زیر باشد:
مهندس محیط زیست: با آشکارتر شدن اثرات تغییر آب و هوایی، احتیاج به متخصصانی وجود دارد که بتوانند استراتژی های نوآورانه ای را برای احیای زیست کرده و کاهش تأثیر انسان بر محیط طبیعی ایجاد و اجرا کنند.
متخصص آب و هوا: از آنجاییکه آب و هوای جهانی همچنان درحال تغییر است، احتیاج به افرادی وجود خواهد داشت که بتوانند این تغییرات را رصد کرده و جوامع و مناطق را در مورد اقدامات لازم راهنمایی کنند.
متخصص حقیقت افزوده: با ترویج روز افزون و مقرون به صرفه فناوری های حقیقت افزوده، متخصصانی که می توانند به مصرف کنندگان مشاوره داده و به آنها در یافتن افزوده های مناسب کمک کنند، مورد نیاز خواهند بود.
متخصص مغز و اعصاب: توسعه ایمپلنت های مغزی که می توانند همه چیز را از صدمه های مغزی گرفته تا صدمه های فیزیولوژیکی رفع کنند، منجر به ایجاد نوع جدیدی از پزشکان به نام «عصب پزشک» می شود. این متخصصان وظیفه نصب ایمپلنت، تنظیم پروتزهای عصبی بیماران را بر عهده خواهند داشت.
پزشکان، وکلا و راهنماهای فضایی: تا سال ۲۱۰۰، گردشگری فضایی همه گیر خواهد شد و نه فقط برای میلیونرها و میلیاردرهای جامعه بلکه برای همه در دسترس خواهد بود. به لطف هواپیماهای فضایی، وسایل نقلیه هوافضای مافوق صوت و ایجاد یک آسانسور فضایی، دسترسی به فضا به صورت قابل ملاحظه ای افزایش خواهد یافت.
احتیاج به افرادی که با سفرهای فضایی آشنا هستند و فشار فیزیکی و روانی را درک می کنند هم به صورت قابل ملاحظه ای بیشتر می شود. به همین ترتیب، کارشناسان آموزش دیده و دارای مدرک برای برخورد با مشکلات پزشکی و امور حقوقی در فضا هم مورد نیاز خواهند بود.
کنترل کننده ی ترافیک فضایی: پروازهای فضایی منظم به مدار و از مدار به زمین هم اکنون سبب ایجاد مشکلات جدی برای مقامات کنترل ترافیک هوایی(AFC) می شود. در حالیکه خیلی از این کارها توسط هوش مصنوعی صورت می گیرد، تحلیل گران انسانی برای اطمینان از نظارت و پیشگیری از هرگونه اشکال در سیستم مورد نیاز خواهند بود.
علاوه بر این، انتظار می رود که ترافیک در مدار پایین زمین(LEO) به سبب تجاری سازی به صورت تصاعدی رشد کند و حفظ خطوط و مراقبت از زباله های فضایی، به کمک کنترل کننده های ترافیک فضایی(SFCs) نیاز خواهد داشت.
شخصی ساز ربات و هوش مصنوعی: در حالیکه هوش مصنوعی و ربات های خانگی تا پایان قرن همه جا حضور خواهند داشت، احتیاج به افرادی وجود دارد که بتوانند برنامه های آنها را به خوبی تنظیم کرده و آنها را کاربر پسندتر کنند.
مدیر هوش مصنوعی: حتی زمانیکه هوش مصنوعی «انسانی تر» می شود، همیشه باید افرادی باشند که وظیفه نظارت بر توسعه، پیاده سازی و استفاده از هوش مصنوعی را بر عهده داشته باشند تا از انطباق آن با استانداردهای اخلاقی و دستورالعمل های قانونی اطمینان حاصل کنند.
طراح فضای مجازی: پیشرفت در هوش مصنوعی، محاسبات کوانتومی و محیط های مجازی تا سال ۲۱۰۰ شغل طراح فضای مجازی را به وجود خواهد آورد. این متخصصان وظیفه ی توسعه حقیقت های شبیه سازی شده را خواهند داشت که از زندگی واقعی قابل تشخیص نیستند. این محیط ها نه تنها برای سرگرمی، بلکه برای آموزش، سفر و حتی زندگی در فضا ضروری خواهند بود.
برنامه نویس ژن: به لطف پیشرفت های زیست فناوری و زیست پزشکی، بیماری های ژنتیکی در سراسر دنیا ریشه کن خواهند شد. اما این روش پیشرفته امکان دارد از روش های اصلاحی و پیشگیرانه فراتر برود.
احیانا تا سال ۲۱۰۰، متخصصان پزشکی برای انجام رویه های ژنتیکی مورد نیاز خواهند بود که امکان افزایش طول عمر، بهبود خصوصیت های فیزیکی را فراهم نمایند و توانایی های جدیدی مانند دید در شب، تقویت حواس و پوست فتوسنتزی را به انسان ها اضافه کنند.
سخن پایانی
پیشبینی آینده همیشه دشوار می باشد. این امر بخصوص هنگامی که به آینده ای دور نگاه می نماییم بیشتر صادق است. با هر تصمیمی که امروز می گیریم، آینده ی ما شکل می گیرد آینده ای که با پیشبینی های قبلی متفاوت می باشد.
با این وجود، با عنایت به جایی که حالا ایستاده ایم، میتوان برخی پیشبینی های منطقی را انجام داد. این پیشبینی ها به ما می گویند که ما با تغییرات آب و هوایی و تغییرات فناورانه مبارزه خواهیم کرد.
در حالیکه افزایش بحران های زیست محیطی و بشردوستانه صدمه های خویش را خواهد داشت اما شدت گرفتن این وضعیت، توسعه‌ی راهکارهای نوآورانه را تقویت می کند که خود ناشی از تسریع پیشرفت فناوری است. در دهه ی ۲۰۵۰، این احتمال وجود دارد که آینده ی بشریت و سیاره زمین در تعادل باشد.
با این وجود، اگر به سال ۲۱۰۰ برسیم، امکان دارد اوضاع در نهایت تغییر کرده باشد و بهبود شروع شده باشد. اما اینکه جهان دقیقاً چه شکلی به خود خواهد گرفت هنوز معلوم نیست.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب