کشف قدیمی ترین نقشه از ستارگان، در زیر یک دست نوشته باستانی
شاه بلاگ: گروهی از پژوهشگران حوزه ستاره شناسی، نقشه ای از ستارگان را در زیر یک دست نوشته باستانی کشف کرده اند که قدیمی ترین نقشه تا به امروز شناخته شده است.
به گزارش شاه بلاگ به نقل از ایسنا و به نقل از دیلی میل، قدیمی ترین نقشه ستارگان که توسط "هیپارکوس" (Hipparchus)، ستاره شناس یونان باستان در حدود ۱۲۹ سال قبل از میلاد تهیه شده است، در آثار بعدی تنها از روی منابع شناخته شده بود اما پژوهشگران، بخش هایی از یک دست نوشته باستانی را کشف کرده اند که معتبرترین نمونه تا به امروز است.
نوشته ها از بین رفته بودند اما پژوهشگران با بهره گیری از روش های تصویربرداری توانستند انبوهی از اطلاعات نجومی باستانی را به دست آورده و بررسی نمایند.
دانشمندان "مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه" (CNRS)، از دقت اندازه گیری های هیپارکوس نیز استفاده کردند و دریافتند که آنها با آرایش ستارگان در ۱۲۹ سال قبل از میلاد مطابقت دارند؛ بااینکه فقط مختصات صورت فلکی "تاج شمالی" (Corona Borealis) خوانا هستند. در هر حال، حدس پژوهشگران این است که کل نقشه زمانی در صفحات بوده تا اینکه پاک شده و باردیگر برای رونویسی متن باستانی استفاده شده است.
اطلاعات زیادی در مورد این ستاره شناس در دست نیست؛ به جز اینکه وی در شهر نیقیه به دنیا آمد که شهری در منطقه بیتینی در ترکیه امروزی است و گفته می شود که وی در رودس درگذشت.
هیپارکوس، مطالب زیادی درباره ی کیهان نوشت و از فیلسوفان قبل از سقراط، "آریستارخوس ساموسی" (Aristarchus of Samos)، "اراتوستن" (Eratosthenes)، "ارشمیدس سیراکوز" (Archimedes of Syracuse) و همچنین، از منابع بابلی و مصری الهام گرفت.
تمام نوشته های وی به جز یک مورد گم شده اند و فقط در گزارش های دست دوم، خصوصاً در "المجسطی" (Almagest) نوشته بطلمیوس در قرن دوم بعد از میلاد که قبلا قدیمی ترین نقشه کیهان تا به امروز بود و ۳۰۰ سال بعد از مرگ هیپارکوس گردآوری شده است، ذکر شده اند.
تنها اثر باقیمانده، یک شعر نجومی است که صور فلکی ستاره ای را توصیف می کند و همچنین، اطلاعاتی که در مورد مختصات داده شده اند و با آنچه در سند کشف شده است، مطابقت دارند.
گزارش مجله "Nature" می گوید که منشا این نسخه خطی، صومعه ارتدکس یونانی "کاترین مقدس" (Saint Catherine) در شبه جزیره سینا در مصر است اما بیشتر ۱۴۶ ورقه آن حالا در اختیار "موزه کتاب مقدس" (Museum of the Bible) در واشنگتن دی سی است.
صفحات با مجموعه ای از متون سریانی مربوط به قرن دهم یا یازدهم پر شده اند اما این نمونه یافت شده، "پالیمپسست" (Palimpsest) است. پالیمپسست، پوستی است که توسط کاتب از متن قدیمی تر پاک شده تا بتوان از آن باردیگر استفاده نمود. این روشی برای صرفه جویی در مصرف کاغذ بوده است.
این دست نوشته در سال ۲۰۱۷ با بهره گیری از تصویربرداری چندطیفی که مانند یک سیستم اشعه ایکس برای دیدن متن عمل می کند، تحلیل و بررسی شد.
پژوهشگران آمریکایی، از تمام ۴۲ صفحه در طول موج های مختلف نور عکس گرفتند و از الگوریتم های کامپیوتری برای جستجوی تلفیقی از فرکانس هایی استفاده کردند که متن پنهان را بهبود می بخشد.
از ۱۴۶ صفحه، ۹ نمونه شامل نوشته هایی درباره ی کیهان بودند که دانشمندان معتقدند به قرن پنجم یا ششم بازمی گردند.
این اطلاعات نجومی، اسطوره هایی با منشا ستاره ای توسط اراتوستن و همچنین، بخش هایی از شعر معروف قرن سوم قبل از میلاد به نام "پدیده ها" (Phaenomena) را توصیف می کنند که توسط "آراتوس" (Aratus)، شاعر اهل سولی نوشته شده است و صورت های فلکی را برجسته می کند.
"پیتر ویلیامز" (Peter Williams)، کارشناس کتاب مقدس و مدرس زبان عبری در "دانشگاه کمبریج" (University of Cambridge) و یکی از پژوهشگران این پروژه جدید، درحال تحلیل و بررسی ورقه ها طی دوره قرنطینه کووید-۱۹ بود که به یک متن رسید. به نظر می آمد که این متن، مختصات ستاره ها را توصیف می کند.
او که از این یافته هیجان زده شده بود، با "ویکتور گیزمبرگ" (Victor Gysembergh)، مورخ علم در مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه تماس گرفت. او این قطعه را ترجمه کرد و دریافت که مختصات طول و عرض جغرافیایی صورت فلکی تاج شمالی، همراه با مختصات ستارگان شمال، جنوب، شرق و غرب آنست.
هنگامی که گیزمبرگ روش خاص بیان تعدادی از داده ها و دقت اندازه گیری هایی را دید که با قرار گرفتن ستاره ها در گذشته مطابقت دارند، مطمئن شد که این نقشه، قدیمی ترین نقشه است.
گیزمبرگ و همکارانش از داده های کشف شده استفاده کردند تا تأیید کنند که مختصات سه صورت فلکی دیگر شامل دب اکبر، دب اصغر و اژدها، در یک نسخه خطی لاتین جداگانه قرون وسطایی به نام "Aratus Latinus" نیز باید مستقیما توسط هیپارکوس ارائه شده باشد.
"ماتیو اوسندریور" (Mathieu Ossendrijver)، مورخ نجوم در "دانشگاه آزاد برلین" (FU Berlin) در اطلاعیه ای اظهار داشت: بخش جدید، این مساله را بسیار واضح تر می کند. این کاتالوگ ستاره ای که یک نمونه تقریباً فرضی در ادبیات در نظر گرفته می شد، بسیار ملموس شده است.
پژوهشگران براین باورند که لیست اصلی هیپارکوس، مانند لیست بطلمیوس، مشاهداتی را در مورد تقریباً همه ستاره های قابل مشاهده در آسمان شامل می شود.
از آنجا که تلسکوپ ها در آن زمان هنوز وجود نداشتند، گیزمبرگ باور دارد که این ستاره شناس یونان باستان احتمالاً از یک لوله مخصوص موسوم به "sighting tube" بهره برده و ساعات بی شماری کار می کرده است.
منبع: shahblog.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب